Rozdział 1.

 Od czasu pamiętnego sylwestra u Maćka coś zaczynało się u mnie zmieniać. Może to przez poznanie jego przyjaciółki? Od tego czasu nie mogę przestać o niej myśleć. Nawet prosiłem go o jej numer, ale nie chciał mi dać. Sam nie wiedziałem, dlaczego. Wiem tylko to, że dziś ponownie ją zobaczę. Dlaczego? Dziś urodziny naszego przyjaciela Gregora i ponownie impreza w domu Maćka. Żyć nie umierać, naprawdę…

~

 Przez ten tydzień cały czas spotykałam się z Zuzą i Blanką. Naprawdę okazało się, że mamy ze sobą wiele wspólnych tematów. Potrafiłyśmy przegadać wiele godzin przy kawie i ciastku w domu bądź w kawiarni. Wszystkie trzy świetnie czułyśmy się w swoim towarzystwie. A ja czułam, że nareszcie odnalazłam swoje dwie bratnie dusze, które zawsze zrozumieją.

-Co kupiłaś Gregorowi? - Zapytałam w pewnym momencie Blankę.

-Oj Ada - Mruknęła Zuza. - Da mu samą siebie, to wystarczy - Wyszczerzyła się, a najstarsza walnęła ją w ramię.

-W sumie to kupiłam mu nowe słuchawki, wiecie te takie duże… Od miesiąca mi narzeka, że mu się zepsuły, no to…

-Się ucieszy - Dokończyłam z uśmiechem.

Moi rodzice nie robili mi zastrzeżeń przed pójściem na imprezę. Byłam im za to wdzięczna.

-Zbieramy się? - Usłyszałam Blankę.

-Tak jest - Uśmiechnięte wyszłyśmy z domu.

~

 -Sto lat, sto lat niech żyje, żyje nam. Jeszcze raz, jeszcze raz niech żyje, żyje nam… A kto? GREGOR! - Krzyknęliśmy wszyscy, gdy pojawił się solenizant. Uszczęśliwiony zdmuchnął 21 świeczek na swoim torcie wcześniej myśląc życzenie.

-Dziękuję wam - Powiedział wzruszony, po czym podszedł do swojej dziewczyny i dał jej buziaka w policzek.

-Wszystkiego najlepszego kochanie - Uśmiechnęła się i wręczyła mu prezent.

-Dziękuję! - Rozpromienił się i rozpakował prezent. - Ojej! Blanka mój ty aniele! - Krzyknął.

-Wiedziałam, że ci się spodoba - Wyszczerzyła się.

Potem reszta z nas złożyła mu życzenia. Nie krył swojego wzruszenia.

Impreza rozpoczęła się na dobre.

~

 Szlag mnie trafiał jak patrzyłem na Petera tańczącego z moją przyjaciółką. Sam nie wiem, dlaczego. Może, dlatego, że przyzwyczaiłem się, że ciągle jest w moim towarzystwie? Czułem złość jak na nich patrzyłem, więc bez zastanowienia wziąłem Zuzkę za rękę i poprowadziłem na środek salonu. Wybuchła śmiechem, po czym zaczęliśmy tańczyć.

~

 -Maciek nie rozumiem, o co ci chodzi! - Krzyknął Peter.

-Próbujesz ją wykorzystać!

-Pogięło cię? Nie ukrywam, że mi się nie podoba no, ale…

-CO?!

-Ciszej… - Rozglądnął się. Na szczęście dziewczyny były na tarasie, a Gregor w łazience.

-Mam pomysł - Powiedziałem.

-Jaki?

-Załóżmy się.

-O, co?

-O to, który pierwszy rozkocha w sobie Adę albo Zuzę…

-Dlaczego też o Zuzę?

-A, dlaczego, nie?

-Podoba mi się to! - Uśmiechnął się cwaniacko.

Podaliśmy sobie ręce z zaciętymi wyrazami na twarzach.

-Gregor! - Zawołałem.

-Co?

-Przetniesz?

-A, o co się założyliście? - Zapytał.

-O miłość…

****

Witam ;*

I oto pierwszy rozdział ;) mam nadzieję, że się podoba ^^

I oto wyjaśnienie takiej małej tajemnicy już w pierwszym rozdziale, o co będzie chodzić w opowiadaniu ;D ale ja jestem znana z tego, że u mnie akcje szybko się dzieją także ;D mam nadzieję, że przy czytaniu nie będziecie się nudzić ^^

Jeśli dobrze mi wszystko wyjdzie to rozdziały będą pojawiać się co tydzień. Ale niczego nie obiecuję ;)

Życzę miłego czytania i proszę o opinie dotyczące pomysłu ;D

Pozdrawiam ;*